Ben Bir Ölüme Gülerim, Bir Gülüme Ölürüm...!

hürrem sultan

Demirbaşlardan
Katılım
25 Ağustos 2008
Mesajlar
1.704
Tepki puanı
754
Puanları
113
Yokluğun kadar hissediyorum varlığını
Beni hissettiğin kadar yoruluyorum seni sevmekten
soğukluğun söndürdükçe yürek yangınımı
sözlerin şah çekmeden mat ettikçe beynimi
Çırpındıkça batarken umursamazlığının denizinde...





Sonunu görüyorum başlayamadığım sevdanın
Bir çiçeğin tabiata seslenemediği gibi
haykırıyorum seni sevdiğimi susarak...










Hiç bir yere ulaştıkça daha bir seviyorum seni
Toprağın altında tohum sana olan aşkım
çaresizliğimin gözyaşlarıyla suluyorum ama
Bakışının gülüşünün güneşi olmadan
Açamıyorum sevgimi sana...





Bir çığ altında kalıyorum seni gördüğüm her rüyadan uyandıkça
Aslında baktığım her yerde gördüğüm kadar uzaksın bana
kokladığım her çiçekte hissettiğim kadar daha da yalnızım şimdi
okuduğum her dua kadar savunmasız kalbim...





Dönüşü olmayan bir yolun son durağında indirdim
İçimde biriktirdiğim sevgi sözcüklerini
Ruhumdan akan çürümüş bir isyan bulandırdıkça umutlarımın rengini
İntihar kokmaya başlıyordu bütün güller....





Artık son sözlerini söylüyordu hayat
son kozlarını oynuyordu mutluluğa karşı..
Varsın olsun
Ben bir ölüme gülerim bir gülüme ölürüm...


 
Ce: Ben Bir Ölüme Gülerim, Bir Gülüme Ölürüm...!

İçimi acıtıyor yokluğun...:(

harikaydı bebemmmm:(
 
Ce: Ben Bir Ölüme Gülerim, Bir Gülüme Ölürüm...!

aynen bebemmmm:sad:
 
Back
Yukarı