Hakan Koray
Demirbaşlardan
- Katılım
- 3 Ocak 2009
- Mesajlar
- 1.296
- Tepki puanı
- 805
- Puanları
- 113
- Tuttuğu Takım
- Takım Tutmuyorum
Bir varmış, bir yokmuş. Sen yoksun hiçbir şey yok. Seni seviyorumlar arasında gidip geliyorum. Birer birer kirleniyor hayatlarım yokluğunda. Karanlık sızıyor pencerelerden. Elbiselerime hüzünler bulaşıyor.
Dün bir gece kuşu yaktı sigaramı. Dumanlar seni çizdi akşama. Yalnızlığım bir tokat attı yüzüme. Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden. Keman olup ağladı satırlarım, gözyaşları içime aktı.
Bıktım kendimi kendimle paylaşmaktan. Kırkiki yaşında bir çocuk tanıyorum, o anlatmıştı. "En güzel kadın hayattır; ama boş yere dudaklarını arama, öpemezsin" demişti. Yalnızlıklar gerçek olduğu kadar yalanmış da... Yaşanmamışlıklarımı terk etmeliymişim.
Her şey o kadar dışımda ki. Sen dışımdasın. Yaşıyor muyum; yoksa bir kenara oturmuş seyrediyor muyum bu anlamsız hayatı? Bütün hüzünlü şarkılar gerçekmiş, ezberimdeler... Sensizlik hergün bir çizik daha atıyor, kanatıyor yaşantımı. Damarlarımda kanım seyreliyor.
Anlamıyorsun, anlatamıyorum. Seni seviyorum. Affet beni, seviyorum. Güneşin battığı anda seni görüyorum. Bulutlardan süzülüp yastığıma doluyorsun. Gecelerim sana gebe, rüyamın tam ortasında adını sayıklıyorum.
Kararımı verdim, yakacağım tüm muskaları. Hüzünlerimi gömüp aşkımı temize çekeceğim. Yanıma üç şiirlik azık alıp kendimi aramaya çıkacağım. Yeniden seni bulacağım.
Bir varmış, bir yokmuş. Sen yoksun hiçbir şey yok. Seninle yapamadıysam da, sensiz hiç yapamıyorum. Tut elimi çıkar beni bu kısır döngüden. Yetiş içimdeki kuşlar ölmeden. Mutlaka birilerini kandıracaksan kendini kandır.
Kendini benimle kandır...
Dün bir gece kuşu yaktı sigaramı. Dumanlar seni çizdi akşama. Yalnızlığım bir tokat attı yüzüme. Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden. Keman olup ağladı satırlarım, gözyaşları içime aktı.
Bıktım kendimi kendimle paylaşmaktan. Kırkiki yaşında bir çocuk tanıyorum, o anlatmıştı. "En güzel kadın hayattır; ama boş yere dudaklarını arama, öpemezsin" demişti. Yalnızlıklar gerçek olduğu kadar yalanmış da... Yaşanmamışlıklarımı terk etmeliymişim.
Her şey o kadar dışımda ki. Sen dışımdasın. Yaşıyor muyum; yoksa bir kenara oturmuş seyrediyor muyum bu anlamsız hayatı? Bütün hüzünlü şarkılar gerçekmiş, ezberimdeler... Sensizlik hergün bir çizik daha atıyor, kanatıyor yaşantımı. Damarlarımda kanım seyreliyor.
Anlamıyorsun, anlatamıyorum. Seni seviyorum. Affet beni, seviyorum. Güneşin battığı anda seni görüyorum. Bulutlardan süzülüp yastığıma doluyorsun. Gecelerim sana gebe, rüyamın tam ortasında adını sayıklıyorum.
Kararımı verdim, yakacağım tüm muskaları. Hüzünlerimi gömüp aşkımı temize çekeceğim. Yanıma üç şiirlik azık alıp kendimi aramaya çıkacağım. Yeniden seni bulacağım.
Bir varmış, bir yokmuş. Sen yoksun hiçbir şey yok. Seninle yapamadıysam da, sensiz hiç yapamıyorum. Tut elimi çıkar beni bu kısır döngüden. Yetiş içimdeki kuşlar ölmeden. Mutlaka birilerini kandıracaksan kendini kandır.
Kendini benimle kandır...