- Katılım
- 28 Mart 2008
- Mesajlar
- 23.246
- Tepki puanı
- 2.148
- Puanları
- 163
- Yaş
- 40
- Bulunduğu Yer
- ŞANLIURFA
- Tuttuğu Takım
- GALATASARAY
ŞANLIURFA VE GÜVERCİNLER
Tam on yıl Şanlıurfa'da yaşadım...Bu nedenle Şanlıurfa'yı belki de bir Şanlıurfalı kadar tanıyor ve seviyorum...
Şanlıurfa herkesin sandığı ya da tasavvur ettiği gibi, geri kalmış bir güneydoğu şehri değil...Bu şehir belki de bir çok batı şehrinden daha gelişmiş, ekonomik ve kültürel anlamda daha ileride, insanları daha ileri görüşlü, hatta birçok anlamda bir batı şehrinden daha önce kabuğunu kırmış bir şehir...
Şanlıurfa kültürel kimlik kazanmış, tarihi ile malum, her noktası anlam taşıyan bir şehir...Bu şehirde yaşarken insan sıkılmaya fırsat bulamıyor, her an yeni bir güzellikle karşılaşma şansı buluyor...Tarihi mekanları, kendine özgü yaşam tarzı, büyük bir şehirden geri kalmayan imkanları ile bu kutsal şehri herkes hayatlarında bir kez olsun ziyaret etmeli...Ben orada uzun süre kalmış biri olarak tavsiye ediyorum...
Şanlıurfa'da en çok sayıları oldukça fazla olan güvercinleri hatırlıyorum...O kadar fazlaydılar ki, insanlarla birlikte yaşıyorlardı adeta...Hatta bu güvercinlerden bazıları her bahar benim balkonuma yuva yapıyorlardı...Bu güvercinler sanki benim onlara bir zararım olmayacağını biliyorlarmış gibi, yanlarına yaklaşsam bile kaçmıyorlardı...Hatta ben balkondan etrafı seyrederken yanımdaki saksının dibine yuva yapmaya çalışan bir güvercin bile oldu...
Güvercinler kendilerinden ibret alınası, çok ilginç canlılar...Aile yapıları insanlara derslerle dolu...Bir güvercin çiftleştiği zaman yumurtladıklarında erkek güvercin dişi güvercini ve yumurtadan çıkacak yavruyu terketmiyor...Yavru yuvadan uçana kadar ailesi ile beraber kalıyor...Anne güvercin yavrusuna yiyecek getirirken ya da beslenmeye gittiğinde, baba güvercin yavrunun yanında bekliyor...Ancak anne geldiğinde o da beslenmeye gidiyor...Bazı insanlar ise, bir güvercinin duyarlılığına bile sahip değil...İnsan olarak güvercinlerden ders alalım, kendimize bir an önce çeki düzen verelim...
(Nilüfer DEMİR)
Tam on yıl Şanlıurfa'da yaşadım...Bu nedenle Şanlıurfa'yı belki de bir Şanlıurfalı kadar tanıyor ve seviyorum...
Şanlıurfa herkesin sandığı ya da tasavvur ettiği gibi, geri kalmış bir güneydoğu şehri değil...Bu şehir belki de bir çok batı şehrinden daha gelişmiş, ekonomik ve kültürel anlamda daha ileride, insanları daha ileri görüşlü, hatta birçok anlamda bir batı şehrinden daha önce kabuğunu kırmış bir şehir...
Şanlıurfa kültürel kimlik kazanmış, tarihi ile malum, her noktası anlam taşıyan bir şehir...Bu şehirde yaşarken insan sıkılmaya fırsat bulamıyor, her an yeni bir güzellikle karşılaşma şansı buluyor...Tarihi mekanları, kendine özgü yaşam tarzı, büyük bir şehirden geri kalmayan imkanları ile bu kutsal şehri herkes hayatlarında bir kez olsun ziyaret etmeli...Ben orada uzun süre kalmış biri olarak tavsiye ediyorum...
Şanlıurfa'da en çok sayıları oldukça fazla olan güvercinleri hatırlıyorum...O kadar fazlaydılar ki, insanlarla birlikte yaşıyorlardı adeta...Hatta bu güvercinlerden bazıları her bahar benim balkonuma yuva yapıyorlardı...Bu güvercinler sanki benim onlara bir zararım olmayacağını biliyorlarmış gibi, yanlarına yaklaşsam bile kaçmıyorlardı...Hatta ben balkondan etrafı seyrederken yanımdaki saksının dibine yuva yapmaya çalışan bir güvercin bile oldu...
Güvercinler kendilerinden ibret alınası, çok ilginç canlılar...Aile yapıları insanlara derslerle dolu...Bir güvercin çiftleştiği zaman yumurtladıklarında erkek güvercin dişi güvercini ve yumurtadan çıkacak yavruyu terketmiyor...Yavru yuvadan uçana kadar ailesi ile beraber kalıyor...Anne güvercin yavrusuna yiyecek getirirken ya da beslenmeye gittiğinde, baba güvercin yavrunun yanında bekliyor...Ancak anne geldiğinde o da beslenmeye gidiyor...Bazı insanlar ise, bir güvercinin duyarlılığına bile sahip değil...İnsan olarak güvercinlerden ders alalım, kendimize bir an önce çeki düzen verelim...
(Nilüfer DEMİR)
