- Katılım
- 28 Mart 2008
- Mesajlar
- 23.246
- Tepki puanı
- 2.148
- Puanları
- 163
- Yaş
- 40
- Bulunduğu Yer
- ŞANLIURFA
- Tuttuğu Takım
- GALATASARAY
Sus be yüreğim! Ben de biliyorum özlediğimi. Sus da, bilmesin özlendiğini. – Özdemir Asaf
BekIemiyorum artık seni… BiIiyorum artık, geImeyeceksin; yine umut çiçekIerim soIacak, yine ağIayacağım, yine hıçkırıkIar arasında boğuIacağım… Ama sen geImeyeceksin. Ben hep burada kaIacağım.
Adını kurumuş bir güI gibi sakIıyorum yüreğimde,bu sevgiyi senden uzakIarda sensiz yaşıyorum.ne sesin var nede kökün hangi günahımın bedeIi bu yokIuğun….
Sana bahçeden güI değiI güneşten atom koparıp getirmek istiyorum…ama kaIbim gibi eIIerimde yanar diye korkuyorum.
Her haIinIe her haIimdin gözümden düştün… Zaten hiç Bnm oImadın hatta “ödünçtün” !
Şimdi daha iyi anlıyorum ki nefes almak değilmiş yaşamak, ateşlerde yanmak gibi bir şey severken bile sensiz olmak...
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü işte ellerimde al diyebilseydim, anlardın ve hiç gitmezdin değil mi bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim...
Bir gülün peşinde koşanlar çiğnedikleri kır çiçeklerinin farkına varmazlar...
Bu gece gözlerinde ayın doğmasını bekle, yıldızlara dokunmaya çalış, dokunamadığın için üzülme onları seyretmekle yetin... Benim seni özlemekle yetindiğim gibi...
Seni görmediğim günler karanlıktayım, katran gecelerdeyim cehennem misali bir yerdeyim... Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse işte öyleyim...
Sevdimse verdiğin yürekle sevdim, sen açtın bu ufku karşımda, sonsuz yürüdüm bir yolun sonuna geldim yıkık, üzgün ve paramparça sensiz...
Eğer beni hissetmek istersen bir gece yarısı odanın tüm pencerelerini aç ve içine derin bir nefes çek bilki içine çektiğin her nefeste beni tadacaksın.
Baharımsın gülümsün, kanaryam bülbülümsün, senden ayrılamam ben sen benim kaderimsin..
Akşam güneşi aşıyor yine dertlerim başlıyor ufuktaki kızıl gurup yüreğimi ateşliyor.
Kavuşmak ölümse hasretin zulüm. Elbet kavuşuruz bekle gülüm. Yanlız sana aittir kanayan şu gönlüm. Ben yolumu seçtim ya sen ya ölüm…
İleriye dönük hayal kurabiliyorsan, içinde bir umut var demektir…
Yüreğim umulmayan yaralarla baş edemezken gülüşünü özledi gözlerim ve sen hangi alemde, hangi düşlerdeysen çık gel artık. Çünkü seni çok özledim.
Bugün birini daha öldürdüm. Yarında seni. Sen söyle hayat canından çok sevdiğin birini öldürmekle geçer mi? Seni bu kadar sevmem beni temizler mi?
BekIemek güzeIdir güzeIim dönecekse eğer bekIenen…. ÖzIemek güzeIdir güzeIim özIüyorsa eğer özIenen…
Sıkıntı çekecek kadar gücüm, acı çekecek kadar sabrım kalmasa da seni sevecek kadar kalbim her zaman vardır. Hani dağlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluğunda yüreğimden eksilmeyensin sevdiğim...
Merhaba hüzün adası; ben duygu gemisi, gecenin katranlığında yanaştım limanına, yüküm mutluluk. Kulak ver bak ne diyor gemideki ses. Özledim seni biriciğim...
Kaybetme korkusu ta içimdeyken, bekle diyorsun döneceğim bir gün. Beden beklemesine bekliyor ama yürek kan ağlıyor sensiz geçen her gün...
Kader beyaz kağıta sütle yazılmış yazı, elindeyse sıyır beyazdan beyazı. Tanrımdan umuyorum ki seni kaderime yazmış olsun…
BekIemiyorum artık seni… BiIiyorum artık, geImeyeceksin; yine umut çiçekIerim soIacak, yine ağIayacağım, yine hıçkırıkIar arasında boğuIacağım… Ama sen geImeyeceksin. Ben hep burada kaIacağım.
Adını kurumuş bir güI gibi sakIıyorum yüreğimde,bu sevgiyi senden uzakIarda sensiz yaşıyorum.ne sesin var nede kökün hangi günahımın bedeIi bu yokIuğun….
Sana bahçeden güI değiI güneşten atom koparıp getirmek istiyorum…ama kaIbim gibi eIIerimde yanar diye korkuyorum.
Her haIinIe her haIimdin gözümden düştün… Zaten hiç Bnm oImadın hatta “ödünçtün” !
Şimdi daha iyi anlıyorum ki nefes almak değilmiş yaşamak, ateşlerde yanmak gibi bir şey severken bile sensiz olmak...
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü işte ellerimde al diyebilseydim, anlardın ve hiç gitmezdin değil mi bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim...
Bir gülün peşinde koşanlar çiğnedikleri kır çiçeklerinin farkına varmazlar...
Bu gece gözlerinde ayın doğmasını bekle, yıldızlara dokunmaya çalış, dokunamadığın için üzülme onları seyretmekle yetin... Benim seni özlemekle yetindiğim gibi...
Seni görmediğim günler karanlıktayım, katran gecelerdeyim cehennem misali bir yerdeyim... Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse işte öyleyim...
Sevdimse verdiğin yürekle sevdim, sen açtın bu ufku karşımda, sonsuz yürüdüm bir yolun sonuna geldim yıkık, üzgün ve paramparça sensiz...
Eğer beni hissetmek istersen bir gece yarısı odanın tüm pencerelerini aç ve içine derin bir nefes çek bilki içine çektiğin her nefeste beni tadacaksın.
Baharımsın gülümsün, kanaryam bülbülümsün, senden ayrılamam ben sen benim kaderimsin..
Akşam güneşi aşıyor yine dertlerim başlıyor ufuktaki kızıl gurup yüreğimi ateşliyor.
Kavuşmak ölümse hasretin zulüm. Elbet kavuşuruz bekle gülüm. Yanlız sana aittir kanayan şu gönlüm. Ben yolumu seçtim ya sen ya ölüm…
İleriye dönük hayal kurabiliyorsan, içinde bir umut var demektir…
Yüreğim umulmayan yaralarla baş edemezken gülüşünü özledi gözlerim ve sen hangi alemde, hangi düşlerdeysen çık gel artık. Çünkü seni çok özledim.
Bugün birini daha öldürdüm. Yarında seni. Sen söyle hayat canından çok sevdiğin birini öldürmekle geçer mi? Seni bu kadar sevmem beni temizler mi?
BekIemek güzeIdir güzeIim dönecekse eğer bekIenen…. ÖzIemek güzeIdir güzeIim özIüyorsa eğer özIenen…
Sıkıntı çekecek kadar gücüm, acı çekecek kadar sabrım kalmasa da seni sevecek kadar kalbim her zaman vardır. Hani dağlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluğunda yüreğimden eksilmeyensin sevdiğim...
Merhaba hüzün adası; ben duygu gemisi, gecenin katranlığında yanaştım limanına, yüküm mutluluk. Kulak ver bak ne diyor gemideki ses. Özledim seni biriciğim...
Kaybetme korkusu ta içimdeyken, bekle diyorsun döneceğim bir gün. Beden beklemesine bekliyor ama yürek kan ağlıyor sensiz geçen her gün...
Kader beyaz kağıta sütle yazılmış yazı, elindeyse sıyır beyazdan beyazı. Tanrımdan umuyorum ki seni kaderime yazmış olsun…